Zaterdag 01-10-2016

Vliegen vanaf Schiphol is veranderd sinds de laatste keer. De security is flink omhoog gegaan. Op de toegangswegen naar lang parkeren staat op 2 plaatsen de marechaussee. Gelukkig geen controle op de weg voor ons. Met de shuttle naar Schiphol en dan de koffers zelf labelen en in een bak gooien. Direct door naar de pascontrole, ook automatisch, pas zelf scannen, kijken naar het vogeltje en dan verder. Controle van handbagage, en zelf zonder schoenen door de scan lopen. Helaas heb ik mn rugzak niet goed uitgepakt om over de band te gaan en krijg ik extra controle. Was de GPS vergeten. Toch geeft het een veilig gevoel dat alles gecontroleerd wordt. Dan is er tijd voor koffie en een ontbijtje en gaan we aan boord voor een lange vlucht.

KLM verzorgt ons goed op de vlucht met de 777. Na het landen naar de douane, My god! Wat een ramp!!! Er zijn denk ik, 20 loketten, waarvan er 3 open zijn. Daar sluiten er 2 van om 22:00 uur, we staan dan met zo’n 300 mensen te wachten tot we door 1 beambte gecontroleerd zijn. Er lopen nog “belangrijke” mensen rond maar niemand onderneemt actie om iets aan het wachten te doen TIA. De koffers rollen al een tijd over de band als we aankomen, flight bag eraf en dan kijken of diegene die ons komt ophalen er nog is. Yep, gelukkig wel. Er zijn in totaal 12 personen die mee gaan naar Airport Game lodge, hup koffers in een busje wij erin en rijden maar. Bij aankomst krijgen we de kamers toegewezen en gaan we nog een biertje halen in de gezamenlijke ruimte. Voor onze kamer staat een bankje en met uitzicht op de springbokken genieten we van het uitzicht. De lange vlucht en de toestand bij de douane is weer vergeten.

Zondag

Het bed was een ramp, stil blijven liggen dan kraakt er niks. Vroeg op en ontbijten. De ontbijtzaal is boven en een prima ontbijt staat klaar. De stoelen zijn nog nieuw, het plastic zit er nog op. Daarna genieten van de zon en wat klein wild, geweldig zo in Johannesburg. Rond 09:00 wordt de auto gebracht, een Ford Ranger. Mooi Bakkie. inladen en dan naar de mall. We doen inkopen voor de dagen dat we gaan kamperen en voor als we onderweg zijn. Wat te drinken, wat repen, fruit en billtong. Rusk nemen we ook mee, handig als vroeg ontbijt. En een koelbox om alles koel te houden, bij kamperen hoort ook BBQ en, en dan hebben we vlees nodig dat we onderweg wel kopen. Om 11:00 gaan we op weg richting Bergville, we rijden voornamelijk snelweg. Na Harrissmith zet ik de GPS op Cavern Drakensberg resort, nou dat gaat mis, hij blijft herberekenen, kan het resort echt niet vinden. De routebeschrijving erbij, netjes volgen en dan komen we er op de ouderwetse manier ook. Onderweg zijn we gestopt om wat te eten, bij de eerste stop zijn we doorgereden. Omdat er geen water was, waren de toiletten gesloten. Doorrijden tot de volgende stop

The Cavern Drakensberg resort (  http://www.cavern.co.za ) is een familie bedrijf dat al 75 jaar in de familie is. Na het inchecken krijgen we uitleg en een rondleiding over het resort, de activiteiten en de dagindeling. Naast de cave, de bar, is er een wijnkelder. We zoeken een wijn uit voor bij het diner en laten die alvast klaar zetten.  Ieder een glas droge witte wijn bij de openhaard, relaxen. Hier kun je best aan wennen. Naar onze kamer, top! Super badkamer, vloerverwarming, fijn balkon en…. een super bed. Een warme douche, warme kleding aan en naar het diner. Eerst een salade buffet en daarna kiezen uit 3 voorgerechten, 3 hoofdgerechten en 3 nagerechten, een koffie en thee buffet en ook nog een kaas buffet. Na het heerlijke diner zitten we nog kort bij de open haard en dan naar bed, slapen.

Maandag

Lekker lang geslapen en nu naar het ontbijt. Vandaag is het frisjes, bewolkt en 14 graden. We rijden vroeg naar het NATAL World HERITAGE SITE maar kunnen het amfitheater niet zien, dat zit compleet in de wolken. We lopen een klein stuk van de vele mogelijkheden, maar het is koud, flink koud! En daar zijn we wb kleding niet op uitgerust. Afrika moet warm zijn, niet koud en druilerig! We gaan terug naar de Cavern, meer kleding aan en na de lunch wandelen rondom the Cavern, een relaxed dagje. Wederom heerlijk gegeten, salade buffet, tong als voor, eend als hoofd en pecan pie als nagerecht. Flesje wijn uit de wijnkelder en koffie na. Genieten met een hoofdletter. In de lounge spelen we met een gezin uit Joburg:  beans

Met dobbelstenen gooien 1 2 en 3 is safe, 4 is een boon naar rechts, 5een boon naar de persoon die links van je zit. 6 Is een boon in de kity, doorgaan tot er nog 1 boon over is. Dat is de winnaar. Allemaal zetten we 10 rand in, spannend en leuk om te spelen

Als we naar de kamer lopen zijn er donkere wolken, koud zo wie zo, vloerverwarming aan en een extra deken op, kon wel winter worden hier in plaats van lente.

Dinsdag

Regen, geen plensbui maar gestaag blijft het regenen. Op ons gemak ontbijten en dan naar de Piet Retief pas en een stuk van de Voortrekkers route bekijken, Tijdens de lunch zijn we terug en gaan we wandelen rond de Cavern. Het is een redelijk heuvelachtig terrein. Ondertussen maken we foto’s, het is een mooie omgeving. Na een verdiend biertje op het terras met vest aan, ga ik naar de het Forest Retreat Spa voor een manicure. Hier hebben lokale dames een baan nadat ze een goede opleiding gedaan hebben. ( zie website the Cavern voor meer info)

Fes witte wijn uitgezocht voor het diner in de wijnkelder, daarna opwarmen bij de open haard, jeetje wat is het toch koud, 13°! Na een wederom goed verzorgd maal gaan we naar the cave voor een cocktail en een whisky, En dan naar bed, lekker warm onder de deken en het dekbed, welkom in het berggebied rondom Lesotho.

Woensdag 

De zon schijnt, een stralend blauwe hemel, we veel wind maar zon!

Tja douchen, inpakken uitchecken, ontbijten en een lange reis naar Schoemanskloof. We rijden via Harrissmith, Standerton, Bethal en Machadodorp naar Schoemanskloof. Onderwegdrinken we koffie bij French Toast in Standerton. Goede cappuccino en een leuke zaak.

Onder weg komen we een bakkie met vee aanhanger tegen, er staan 7 runderen in, ze buitelen over elkaar, 1 rund ligt en de ander blijft nu ook liggen, een ander staat erop en probeert ergens anders te gaan staan, May wat een gruwelijk gezicht. Ik denk dat er plaats is om 4 runderen fatsoenlijk te laden. Als we de volgende straat inslaan, staat de politie bij eenzelfde bakkie met vee aanhanger. Aangehouden, Ook het bakkie dat voor ons reed wordt gesommeerd om van de weg te gaan, Prima, korte mette maken met deze wantoestanden

Ondanks de vele km schiet het goed op, ff na 3 zijn we bij Old Joe’s Kaia in Schoemanskloof  http://oldjoes.co.za/ ). We eten nog een kleinigheid en gaan de benen strekken. We lopen naar de Crocodile rivier en terug langs het labyrint, de groentetuin en 2 poelen met riet. 1 poel is al ontdaan van het riet een andere moet nog. Handwerk hier, medewerkers graven en trekken het met de handen uit!

Het diner is veganistisch John vindt het maar niks ik vindt het wel lekker alleen het hoofdgerecht is ook niet mijn smaak

Donderdag

Inpakken tas en rugzak in de auto en ontbijten. John krijgt de batterij van de Nikon niet goed opgeladen, hapert en blijft niet vol. Grrrrrrrrrrrr Dus na het ontbijt eerst door naar Nelspruit, kijken bij I’Langa Mall ( mooi en megagroot winkelcentrum) naar een winkel die foto apparatuur verkoopt. Helaas bij beide winkels geen geluk, we worden doorverwezen naar Crossing Centre, daar is een Kodac store. Hup in de auto, parkeerkelder uit, rechtsaf, 2 stoplichten door, links eerste rechts. Ja hoor we zijn er. Parkeren vlak voor de kodac store, kleine winkel. John zakt de moed al in de schoenen, maar verhipt: Welcome, can I help you? Yes, John laat de batterij zien en de medewerker tovert een big smile op z’n gezicht en yes we have. Gelukkig, betalen, on the road! Via Hazyview naar Orpen, het is nu 33*, beetje warm. Kruger National park !

Orpen: 12 bungalows, 3 familiehuizen, een zwembad en uitzicht op een waterhole.

It is a small camp that derived its name from the surname of the donor of the land, Eileen Orpen. The scattered trees and wide-open plains covered by sweet grass attract many browsers. This in turn, attracts the eye-catching cheetah, lion and leopard. Well known for its diversity of habitat and wildlife, Orpen offers visitors an excellent opportunity to experience close encounters with elephant, rhino, buffalo, lion and leopard in a natural environment. Wild dog, cheetah, zebra and giraffe are also indigenous to this area, a paradise for the wildlife enthusiast.

Vrijdag

Naar Mopani, vroeg op, koffie, alles in de auto en om 05:30 uit the gate. Droog, gortdroog, nergens een natuurlijke waterpoel te zien. Weinig wild ook, geen krokodil in de miezerige beekjes te zien. Veel struiken verwoest door de olifanten, zelfs geen vogel fladdert in de lucht. We lunchen in Letaba, tafel op het terras, uitzicht op een vrijwel droge rivier, heerlijk in de schaduw. De menukaart ziet er goed uit, ik ga voor de wrap met home made lemonade en John voor een lekkere burger en ginger beer.

Daarna nog proberen wat te zien op het stuk naar Mopani. Redelijk laat, rond 16:00 zijn we in Mopani. In het huisje maakt John eerst de airco schoon, ik pak de auto uit en dan douchen. We lopen naar het restaurant met uitzicht op de Pionierdam, en met een drankje in onze handen gaat de zon onder. Terug in het huisje maken we een kop soep warm met toast, nog wat vertellen en op tijd naar bed.

Mopani:

On the banks of the Pioneer Dam in the Kruger National Park, lies it’s best kept secret.

Named after the mopane veld that surrounds the camp, Mopani Rest Camp nestles amongst the Mopani tree covered koppies. A signature feature is the huge gnarled old baobab tree in the heart of the camp. The vegetation inside the camp is left as found in the wild, adding to the unique atmosphere of the camp.

Zaterdag 

Van  Mopani naar Schingwedzi, ook hier is en blijft het droog. Via de steenbokkeerkring gaan we richting grens met Mozambique. Safari is of heel saai of heel spannend, soms zie je niks en zo is er veel te zien. Vanuit Schingwedzi door richting Bateleur bosveldkamp en daar zien we een luipaard op een berg stenen in de zon. Hij ligt er lekker te bakken en draait zo af en toe op z’n rug. Meer beweging zit er niet in. Via Red Rocks terug naar Schingwedzi en dan zelf de braai aan.

Shingwedzi lies in the northern part of the Kruger National Park in the heart of mopane country.

A scenic game drive along the Shingwedzi River in a south-easterly direction towards the Kanniedood Dam is one of the most rewarding drives in the Park. Waterbuck, nyala, kudu and elephant are often seen here and the bird life is prolific. Staying overnight at Shingwedzi is an experience that will last a lifetime. It is a rustic camp that still carries the essence of the bush and is untouched by modern technology. Experience magical evenings where the accommodation is arranged in two separate circles and the glow emanating from braai (barbecue) stands cast a tranquil spell.

Zondag

Vanuit Shingwedzi naar Punda Maria en Pafuri bordercamp. Pafuri ligt boven in Kruger, vlak aan de grens met Mozambique. De omgeving is zeer divers, sommige stukken zie je niks en dan is er weer veel wild te zien, grote kuddes met buffel, olifant, zebra. Her en der Nyala’s en Koedoe’s een Bataleur en op zijn Afrikaans de Hoephoep. Lunchen doen we in Punda Maria, een historische locatie van Kruger. Daarna via voornamelijk tar weg naar Pafuri Border camp. We weten niet wat we moeten verwachten, het is een locatie waar vroeger de werkmensen woonden. Een groot huis met keuken, badkamer en toilet. Vlak voor de grens met Mozambique gaan we rechts naar het border camp. Klein stukje omhoog, langs de zonnepanelen en dan is daar het border camp, 3 huizen voor gasten, 1 huis voor de receptioniste en een zwembad in het midden. Het Mockford house is voor ons, 4 slaapkamers, 5 badkamers, een eetkamer, een keuken en een grote woonkamer. Terras met braai en uitzicht op Mozambique. Oneindig ver kunnen we kijken, de grenspost ligt beneden in het struikgebied. Het huis is ingericht in een koloniale sfeer, ik zie zo de bedienden in de keuken aan de zijkant hun werk doen en het eten door het luik serveren.

We eten een lekker stuk vlees van de braai, uitzicht over Mozambique zo ver je kunt kijken. Hunter dry en een Castle erbij, wat is het leven goed.

Kruger National Park

Maandag

Wat een onrustige nacht. De wind raast over de top van de heuvel, heel de nacht. Alle deuren klapperen en de vouwgordijnen slaan tegen het kozijn van het gaas. Een deur blijft dicht slaan en open waaien. John maar wakker maken, we lopen een rondje door het grote huis maar zien niks geks. ‘s Morgens zie ik het bediende luik, dat is de boosdoener van het klapperen vannacht. Het is wel flink afgekoeld, donkere wolken houden de temperatuur op 20° grrrr. Na een kop koffie gaan we op pad, naar de Pafuri Crooks Corner en de S36 . Wat een geweldig mooi gebied, de rivier is niet erg hoog maar er zit wel water in. De omgeving langs de rivier is mooi groen en divers van bebossing. We zien veel krokodillen, nijlpaarden, olifanten, nyala’s, zebra’s, giraffe, hyena, een bataleur en natuurlijk impala’s. Druk met andere auto’s is het hier zeker niet, overal waar we gaan staan hebben we de tijd om te blijven staan. Het noordelijke stuk van Kruger is zeker de moeite waard! Terug in ons grote huis maken we een lekkere lunch klaar en gaan afkoelen in het zwembad. De donkere wolken van vanochtend zijn weg en een stralend blauwe hemel zorgt voor een heerlijke temperatuur. Vanavond een lekker stuk vlees van de braai met boontjes en een glas rode wijn. Na het eten in het visitors boek van Mockford house geschreven. De familie Mockford zijn na de renovatie de eerste gasten van het huis geweest, leuk om hun verhaal te lezen. Hier is een goed stuk werk geleverd door het team van Pafuri border camp. Ondanks de hinderlijke generator bij de grenspost is het een mooie en bijzondere locatie. Als we na een koelere nacht onze tassen weer inpakken, nemen we met een klein beetje weemoed afscheid van deze mooie plek. Van alle plekken die we van Kruger gezien hebben is dit wel de meest speciale.

Dinsdag

Op weg naar Mapungubwe. Rond 7 verlaten we het border camp en gaan langs de rivier naar de gate. We maken de nodige foto’s van deze speciale en schitterende omgeving!

Via Tsipishie en Musina naar Mapungubwe. Deze kant van Zuid Afrika is beduidend armer, de vernieuwing die te zien is rond Nelspruit en Hazyview is hier nog niet te zien. Sommige huizen zijn netjes en met een schoon erf, vele zijn oud en met veel rotzooi op het erf. Onderweg zijn ze de graskant langs de weg aan het ontdoen van struiken en plastic, nog een hele job om te doen. In Musina gaan we wat eten en dan nog wat boodschappen doen bij de Shoprite. Helaas verkopen ze er geen bier, hiervoor moeten we naar de bottle store. Weer terug richting centrum en op zoek naar de bottle store, die we vinden naast de Spar. Nu de laatste kilometers naar Mapungubwe. De weg is slecht, veel potholes en behoorlijke potholes. Slingerend gaan we over de weg om alle grote gaten ter vermijden. Vandaag is het weer heet, 38 op z’n minst. Wel een prepaid kaart gekocht om te kunnen bellen, nergens in de grensstreek hebben we bereik. Aangekomen in Mapungubwe hebben we met de Vodacom prepaid kaart ook geen bereik.

Leokwe camp is onze plaats voor 2 nachten, ruime huisjes met een buitendouche en uitzicht op de rotsen. Zwembad is de rotsen weggewerkt en heerlijk koel. Het restaurant is Mapungubwe is in tegenstelling tot de folder inmiddels open tot 20.00 ipv 17.00.  Vanavond gaat John pasta maken, heen en weer 12 km rijden door het park om naar het restaurant te gaan hoeft dan niet. Met uitzicht op de rotsen van het park eten we ons maal, krekels zorgen voor de achtergrond muziek, een hyena grauwt op de achtergrond, een baboon blaft. Een zwoele avond waarbij we goed de bush in kunnen kijken door de stand van de maan.

Woensdag

Vroeg op om het park in te gaan. We starten bij de tree top walk. Een lange houtenbrug door de bomen, het hek bij de ingang geeft aan dat we voorzichtig moeten zijn en dat we geheel op eigen risico de auto verlaten. Het hek is op een paar plaatsen door de olifanten vernield. We stappen uit, doen de gate van de treetop walk achter ons dicht en lopen de brug op. De temperatuur in nog heerlijk en er staat een briesje. De zon is nog niet geheel op wat een mooi licht geeft over de rivier en omgeving. Rechts zit een baboon familie wakker te worden, links staan wat bushbokken voor zich uit te kijken. En als we langs de oever kijken zijn er rechts, links, in de bosjes, overal olifanten, hele families komen aan vanuit Botswana, zover we kunnen kijken olifanten. Een olifant heeft een stuk van zijn slurf af en staat alleen aan de oever. Nog een waterbok aan de kant, een ijsvogel. Door naar het 3landen punt van Zuid-Afrika, Botswana en Zimbabwe. We zien een eland, soenie, giraffe en een geelkoldassie. Dan een kleine 4x4 loop om via de Dam naar de Kanniedood Loop 4x4 te gaan. Aiai, pittig de auto wordt een achtbaan, soms liggen we steil achterover naar de hemel te kijken en zien geen weg. Boven maar voorzichtig over de motorkap proberen te kijken en hopen dat de weg recht naar beneden gaat en niet een beetje rechts of links. Verder komen we hier niemand tegen, geen andere is zo gek om dit waagstuk te rijden.

Vandaag op tijd terug naar ons huisje in het Leokwe camp, met een dikke 40gr is het wel goed geweest. Vanavond gebakken aardappelen met een gebakken eitje gegeten, simpel maar heerlijk.

MAPUNGUBWE’S KANNIEDOOD TRAIL

Donderdag

Naar Marakele, via Alldays en Lephalale naar Tamazimbi. De R 572 schiet de eerste km goed op, dan beginnen de potholes weer. Het bord volgt later. Potholes in alle maten, groot klein diep, van alles. We gaan van links naar rechts over de weg. Her en der is er een stuk gravel naast de weg, dat gaat beter dan de weg zelf. Maar goed dat er hier niet veel verkeer is, het weinige vrachtverkeer dat er wel is, komt ons dansend over de weg tegemoet. Een stuk voor Lephalale is de weg vervangen, en schiet het gelukkig weer op. In Lephalae doen we wat inkopen en gaan we een terrasje doen. Ff in de bewoonde wereld, cappuccino met taart J. Dan door naar Tamazimbi. We zijn op tijd in Marakele om nog een drive door een stuk van het park te doen. De receptie is niet zo geweldig. Op de vraag of er een night drive is krijg ik een kort antwoord, dan niet!

Bontle rest camp, we hebben er een safari tent voor 2 nachten. Prima badkamer, goede bedden in de tent ( met elektrische deken! ) en een kooideur om de keuken heen. We zitten in de laatste tent, direct aan de rand van de bush. Volle maan, boerewors op die braai, rode wijn uit de koelkast en voor de braaichef een castle lager.

Vrijdag

Vroeg uit de veren, koffie en toast maken. Helaas zorgt de toaster voor kortsluiting dus pak ik het pak rusk (dubbel gebakken beschuit ). Net als ik de koelbox wil inpakken om mee te nemen op de drive zie ik in mijn ooghoek een struisvogel staan. Vlak naast de braai, groot is ze! John komt vanuit de badkamer kijken, dat vindt ie wel leuk! Ze houdt ons wel een beetje op maar een struisvogel in de achtertuin is best oké.

Dan op naar Lenong viewing point, een weg van 22 km door de Waterbergen. De weg is nauw, steil en pittig omhoog, scherpe bochten en geen uitwijk mogelijkheden. Af en toe kijk ik behoorlijk diep omlaag de afgrond in. Boven is het maar 13° dus vest aan en genieten van het geweldige uitzicht! Whow! De 2 klipspringers die op ons in de gaten houden gaan op de foto. Dan gaan we over de rotsen van het ene uitkijkpunt naar het andere, geweldig mooi om hier zo vroeg te zijn. Na een uurtje gaan we de weg weer omlaag, hopen dat we geen tegenligger hebben. Jawel hoor, 2 tegelijk! Net op een punt waar het ietsje kan, 1 auto naar achter, wij aan de kant, 1 auto door, wij naar achter, andere auto door en pff we gaan weer. Marakele is een mooi park voor de omgeving en uitzichten, wat betreft wild is er weinig te zien. Rond 11:00 vinden we dat we wel een lekkere lunch verdiend hebben, we gaan lunchen in Tabazimbi. Naast een lekkere lunch en weer gebruik maken van wifi hebben ze er heerlijke cappuccino. Bij de apotheek halen we Corenza, bruistabletten die prima helpen bij kriebelhoest en griep verschijnselen. Niet te krijgen in Nederland L

Dan terug naar Marakele, een rondje door het park, ff kijken bij Tiopi tented camp. Wat een mooi camp, geweldig ligt het aan de dam waar anders niet kunt komen. Nog een klein stuk 4x4 rijden (stond trouwens niet op de map), pittig steil stuk. John draait z’n hand niet om voor 4x4 rijden maar een struisvogel moet niet te kort bij komen. ‘s Morgens hebben we bij Vaalbos ook 4x4 gereden, wel diep los zand maar verder niet spannend.

Zaterdag

Via Tabazimbi naar Rustenburg en Zeerust naar Madikwe, vlakbij Gabarone ( Botswana). Tussen Rustenburg en Zeerust worden we geflitst en aangehouden. We rijden 69 waar we 60 mogen rijden, oké. Dat zal wel kloppen. De agent gaat weg en komt terug om John z’n rijbewijs te vragen, tja knikt hij bedenkelijk: dat dacht ik al, that’s a problem, i have to lock you up. Hé? Ja, bij 96 ( hadden we allebei echt niet verstaan de eerste keer!) moet de court beslissen. En omdat het weekend is kan dat pas maandag. Dus dan moet John tot maandag opgesloten worden. We stappen uit, maandag kan niet, dan gaan we naar huis. Ja, de agent wil mijn vakantie ook niet verknallen omdat hij John moet opsluiten, hoe gaan we dat oplossen? Hij komt met een boek waar de boetes in staan en legt me uit hoe t werkt. Ik kijk nog eens in dat flits ding, zie alleen 2:31 staan en knik, ja hoe gaan we dat oplossen. We blijven wat om de brei heen draaien en gaan dan maar over geld praten. Heen en weer praten, schouders ophalen, oké als we dan x betalen? Yeah, dan is het wel oké, smile L Uiteindelijk moeten we R1000 betalen, handje contantje en mogen we gaan. Allebei met een betrokken gezicht gaan we verder. Bij de eerst mogelijke stop: koffie! We hebben harder gereden dan 60, waar! Maar zeker niet bijna 100. We voelen ons besodemietert en doen ook nog mee aan corruptie, voelt niet goed. Maar R 1000 of opgesloten worden is toch de beste optie. Na een korte stop met een heel slechte kop koffie gaan we naar Madikwe.

Rond 13:00 zijn we er, een aller-hartelijke ontvangst. De auto wordt voor ons geparkeerd, de koffers naar de kamer gebracht, welkomstdrankje, verfrissend doekje: Top! Na het inchecken gaan we naar een most beautiful room, groot, uitkijk op de waterhole, mega badkamer. We gaan douchen, de stof afwassen. Met een drankje in de hand genieten we bij het waterhole van een zebra en een paar olifanten, wat een mooie plek! Na de thee met lekkernijen gaan we op safari met Reinhart. We zien onder andere 3 vrouwtjes leeuwen met 2 cups en een luipaard (Tsala). De gids gaat regelmatig off road en hierdoor zien we veel. Terug bij the Bush house staan de tafels klaar voor het diner. Drankje in de bar en daarna aan tafel. We worden door de staf en de guides op onze wenken bediend.

The Bush House - Madikwe Game Reserve

Madikwe Game reserve

Zondag 

Gewekt worden om 05:30 voor thee of koffie met een muffin door Reinhart. Vandaag zien we een zwarte rhino met jong, een witte rhino met jong, 2 cheeta’s, 3 leeuwen met 2 cups en daarnaast nog het gewone spul. Mooie tocht! Om 09:30 zijn we terug voor een overdadig ontbijt en daarna relaxen aan het waterhole op het groen gras J Na de thee om 15:00 gaan we weer op pad. Er zijn zwarte wolken, veel wind en onweer in de lucht. De regencapes liggen klaar in de jeep. We worden gewaarschuwd dat we doornat kunnen worden. Maakt niks uit, zijn we thuis ook gewent, vest aan en gaan. Bij het wegrijden beginnen de eerste druppels te vallen, daarna is het weer hartstikke droog. Geen druppel meer gevallen de hele drive niet. Naast de big 5 zien we een mannetjes en vrouwtjes leeuw die elk een wildebeest gedood hebben. Ze liggen uit te puffen naast de karkassen. We hebben veel gezien voordat we van de sundowner genieten op een open vlakte. Bij terugkomst eerst nog even in de ondergrondse hide een wijntje gebruiken. Een rhino komt drinken en later nog een jackal. Het geeft een mooi beeld vanuit de ondergrondse hide. Na een lekkere douche nog een wijntje aan de bar. Het orkest voor het diner speelt al, het geluid van de bullfrogs is oorverdovend. Alle gasten eten vanavond aan 1 tafel, wij twee, twee dames uit New York, een stel uit South Carolina en 5 Brazilianen. Als hoofdgerecht geniet ik van een botermalse struisvogel biefstuk, erg smakelijk. Vanavond is de bar wederom bezet door de staf en de guides, gesprekken in dit internationale gezelschap lopen vanzelf. Genieten!

Maandag

Omdat het maar een kleine 4 uur rijden naar Johannesburg is gaan we nog met de ochtenddrive mee. Daarna douchen. Inpakken en naar het ontbijt. Tijdens het ontbijt worden we gewaarschuwd dat er op onze route met stenen naar auto’s gegooid wordt. Steven heeft een andere route voor ons als we tijd hebben. Tijd hebben we, we vliegen pas om 23:15. Het is wel een beetje om. Waarom ze stenen gooien? Dat gebeurt als de bevolking het ergens niet mee eens is. Het stel uit South Carolina wordt afgehaald en naar Joburg gebracht, de chauffeur weet een andere route om de stenen gooiers te omzeilen. We kunnen achter hem aan rijden, zo gezegd, zo gedaan. We rijden Madikwe uit en 7 km verder weer in. Via allerlei kleine dorpen en veel gravel wegen komen we uiteindelijk in Sun City. Hier scheiden onze wegen en gaan we verder naar Joburg. Omdat we later zijn dan we verwacht hadden, gaan we in de buurt van het vliegveld nog een pizza eten en de auto leeg maken. Een parkeerwacht geven we de krat met resterende levensmiddelen en de koelbox. Hij loopt achter John aan en pas als hij snapt dat het echt voor hem is, zien we een grote smile. Hierna gaan we op het vliegveld de auto inleveren, koffers en douane gaat snel. We hoeven niks uit de rugzak of foto tas te halen, geen schoenen uit, hup alles door de scan en klaar. Nu wachten tot onze vlucht vertrekt.

Dinsdag

Na de nachtvlucht weer veilig in Nederland. Een mooie reiservaring rijker, veel mooie foto’s gemaakt, leuke mensen ontmoet, bijzondere dingen meegemaakt, op bijzondere plekken geweest. Mooie herinneringen om te koesteren, baaie dankie!