Mozambique Malawi & Zambia
Vrijdag 19-09-2008:
We vertrekken om 04:00 van huis en zijn om 06:20 geparkeerd en wel op Schiphol. Gelijk door naar de incheckbalie, inchecken en klaar. Nu is het tijd voor een lekker ontbijt. Daarna amuseren we ons op Schiphol totdat we om 09:15 boarden. Als John door de detectie poort loopt begint dat ding te piepen, hij wordt apart genomen en volledig gefouilleerd maar er is niks aan het handje.
Wie zou er in onze groep zitten?
Af en toe gaan mijn gedachten naar Tara, hoe zou het met haar zijn? Hopelijk hebben onze hondjes wat steun aan elkaar. Tara is een week geleden geopereerd en hersteld goed, maar om haar nu in het pension achter te laten vinden we beide niet prettig. Na het boarden moet eerst een wiel verwisseld worden en daarna gaat het bagageluik niet dicht. Nadat alles gemaakt is vertrekken we een uur later. De captain zal proberen de verloren tijd in te halen. Nu is het 10 uur zitten, hangen, eten en slapen. In het vliegtuig maken we ook kennis met enkele van de Baobab groep. We vliegen over Italië, Libië, Tsjaad, Kongo, Zambia en Zimbabwe.
We landen om 21:30 en dan douane, bagage. De reisgids staat op ons te wachten en vraagt ons om Afrikaanse randen te pinnen. We besluiten om wat geld te wisselen in plaats van te pinnen. Met de truck gaan we naar het hotel. Twana lodge is ongeveer een uur rijden. Bij Twana lodge krijgen we allemaal een huisje toegewezen en dan gaan we op zoek naar de bar. In de gezellige bar zijn ook een paar anderen van de groep waar we nog wat mee drinken. Om 02:00 gaan we naar ons huisje, ondanks de kou ben ik zo onder zeil.
Zaterdag 20-09-2008:
Na een koude nacht, vroeg op en bij de truck ontbijten. We gaan op weg naar het Krugerpark. We zijn ongeveer 7 a 8 uur onderweg met wat kleine stops, een lunch en ook wat inkopen. Ik denk nog vaak aan Tara ( is vlak voor de vakantie geopereerd) en besluit om morgen een sms je te sturen om te kijken hoe het is. Verder waait het veel en vind ik het KOUD
We komen aan bij River House Lodge. Hier zijn we in 2003 ook geweest. Her en der is wat veranderd, maar het is nog steeds een speciale locatie. We zetten de tenten op en na een drankje genieten we van de eerste maaltijd van Maurice. Nog steeds is het koud en winderig, als we om 21:00 naar bed gaan begint het zelfs te regenen.
Zondag 21-09-2008
Na een heel koude nacht staan we om 04:30 op. We gaan na een klein ontbijt om 05:30 naar het Kruger park. Verdeeld over 2 jeeps gaan we het park in. Het zonnetje schijnt zwakjes maar het is koud en winderig. We zien: leeuwen, cheeta, zebra's, buffels, giraffen, nijlpaarden, leguaan, bushbok, impala, kudu, wilde beest , neushoorn, goliath reiger, krokodil en nog veel meer. We blijven tot 17:00 en dan terug naar River House Lodge. 's Avonds genieten we op het dek van deze lodge van alle beesten die aan de rivier komen drinken. Na het eten gaan we bij Johan en Johan een drankje gebruiken.
Het Kruger Park in Zuid-Afrika is het meest bekende National Park van geheel Zuidelijk Afrika! Het Kruger Park bestaat uit bijna 2 miljoen hectare ongerepte wildernis. Het park is National Park geworden in 1898 en is inmiddels meer dan 110 jaar oud. Doel van het Kruger Park is de bescherming van het Zuid-Afrikaanse Lowveld ( de vroegere Transvaal). Er zijn binnen het Kruger park verschillende ecologische zones zichtbaar en de vegetatie in bijvoorbeeld het Noorden verschilt sterk van die in het Zuiden. In het Kruger Park leven een groot aantal verschillende dieren, 147 verschillende zoogdieren, 114 reptiel soorten, 507 verschillende vogelsoorten en 34 amfibie soorten. Qua vegetatie vind je er maar liefst 336 verschillende soorten bomen. Binnen het Kruger Park zijn ook enkele archeologische plekken die je kunt bezoeken. Masorini en Thulamela met o.a. Bushmen rotsschilderingen.
Maandag 22-09-2008:
Uitslapen! Om 07:00 ontbijt en dan op weg van Malelane naar de grens van Mozambique.
Zuid-Afrika uit en Mozambique in gaat vlug. We rijden door het savanne land naar Maputo, dat op zo'n 80 km van de grens ligt.
We zijn rond de middag in Maputo en als iedereen zijn kamer heeft gaan we om 13:00 naar het veer. Wandelend naar Catembe, de overkant van de stad. Dit is echt een oud gedeelte waar verschillende winkeltjes cq stalletjes zijn. We kopen wat fruit en gaan wat drinken in een lokaal restaurantje.
Voor 2 groot en 2 klein bier zijn we 110 meticais kwijt. Drie jongentjes vertellen ons wie ze zijn en op welke klas ze zitten, ze blijven kort bij ons in de buurt en als we uit het restaurant komen vragen ze voor brood. HELP, ik ga naar een stalletje en na veel vijven en zessen kan ik hier mijn muntranden kwijt. Ik koop een pak koekjes en geef dit aan de jongens. Als eerste krijg ik een koekje aangeboden en daarna wordt het tot de laatste kruimel verdeeld.
We gaan terug naar het veer en dan te voet naar het hotel. Daarna gaan we met de truck naar de vismarkt. Mooie vis, groot assortiment en echt vers! Met een jongen ga ik naar zijn restaurant waar hij me de keuken laat zien. Helaas gaan we met de groep ergens anders eten.
We blijven wel wat drinken. Dan komt het los, verkopers met nootjes, schilderijen, beeldjes en kettingen belagen ons. John gaat overstag en koopt een schilderij en wat nootjes. Daarna gaan we eten bij Costa del Sol, heerlijk vis eten en een toetje na.
Maputo is wel gevaarlijk om te wandelen, er zijn weinig of geen putdeksels en ook andere gaten (hugh) worden niet of slechts aan 1 kant afgezet.
Na een uitgebreid ontbijt in het hotel gaan we naar Inhambane. Een lange, eindeloos lange rechte weg.
Nieuw asfalt met af en toe een ongenadige hobbel. We lunchen langs de kant van de weg en dan nog het laatste stukje to we aankomen bij campisimo Maxixe, aan de Indische oceaan. Geweldig uitzicht! Ff de handwas doen en dan zijn we klaar voor het diner.
John zat vandaag in de kookploeg, ze hebben spaghetti met hot chicken gemaakt. Na het eten zitten we nog met z'n allen bij elkaar en kletsen wat na, met een paar anderen gaan we genieten van een drankje in de bar van campisimo Maxixe. Vannacht slapen we alleen in de lakenzak, het waait stevig maar de temperatuur begint erop te lijken.
Om 07:0 is het al 27º C. Na spek met eieren en bonen in tomatensaus gaan we met z'n allen naar het strand. We stappen in dhow's, of worden gedragen, en gaan de wilde oceaan op.
De vissers moeten het zeil regelmatig bijstellen en halverwege de overtocht stranden we op een zandbank.
De Mozambikanen stappen uit en duwen de dhow los. Dolfijnen komen kijken en duiken snel weer onder. Meer nat dan droog komen we aan de overkant aan.
Hier worden we door de vriendelijke Mozambikanen aan wal gedragen. Om 09:00 zijn we in Inhambane. We gaan naar de markt, het internet café en wisselen nog wat geld.
Na een kop koffie op het terras worden we om 11:00 opgehaald door Andrew. De boten zijn uit het water gehaald wegens de harde wind. Na een lunch op de camping is het tijd om naar Vilanculos te gaan.
Goeie genade wat een weg, meer dan 5 uur rechte weg met wat asfalt om de gaten heen. De zandstrook naast de weg doet het nog beter.
Als we aankomen in Vilanculos gaat Andrew eerst naar de Baobab camping. Op de weg door het dorp komen we vast te zitten met de truck, rijplanken eronder en dan los proberen te komen.
Hebben de locals ook een attractie gehad. Na het wegrijden schiet een rijplank het zand in en moet uitgegraven worden. Omdat er geen schep is doen de jongens dat met de handen. Gelijk komt er een schorpioen boven en het wordt duidelijk dat we in Afrika zijn.
Als er op de camping komen eerst een inspectie van de douches en toiletten, hier komt echter geen water uit de kraan dus vertrekken we weer.
We gaan naar de campsite van Tina en Josef waar we in het donker de tenten opzetten. Maurice maakt een traditional diner met nshima en stew. 's Avonds komt Jamie uitleg geven over de excursie mogelijkheden. We kunnen 1 dag naar Magaruque.
Een 2 daagse excursie is niet mogelijk, er mag niet meer gekampeerd worden op de Bazaruto archipel en de accommodatie is enorm in prijs verhoogd ( overheidsmaatregelen). Ook is de wind te sterk om zo ver te zeilen.
Donderdag 25-09-2008:
We slapen redelijk uit en gaan om 09:30 naar Sail a way.
Jamie legt ons uit hoe de dag zal gaan en deelt de snorkel spullen uit. We gaan naar Magaruque island om te snorkelen, lunchen en luieren. Al varend krijgen we koffie en thee.
Als we na een dik uur zeilen op het eiland aankomen, gaat iedereen snel het water in, ik krijg nog wat instructies van Christien en dan hup: snorkelen.
Ik zie een vis en nog een. Dan stoot ik mijn knie aan een oesterbank, oeps, ff kijken, ik schrik ervan, ziet slecht uit.
Ik ga uit het water en wordt aan de kant opgevangen door Gomez. Als we terug willen gaan naar de wal, komt Carla aan. Zij heeft haar hand gestoten. Samen gaan we naar de wal en daar worden we door Jamie en Arjen opgevangen. Met de jeep van Jamie gaan we naar het hospitaal, ik krijg 4 hechtingen en de hand van Carla wordt verzorgd. We moeten beide 200 meticais betalen ( ongeveer 6 euro).
Het hospitaal in Vilanculos ziet er oud uit maar wel verzorgd en alle materialen die gebruikt worden komen uit de verpakking. Morgen moeten we terug voor tabletten en een tetanusspuit. We gaan met z'n allen terug naar de campsite waar Maurice een lunch klaar heeft staan. Het is 14:00 uur als ik Jamie vraag om de crew te bellen om te vertellen dat we in orde zijn.
Met de 17 personen die zijn achtergebleven is ook alles goed, alleen heeft de boot de wij mee terug genomen hebben alle bestek aan boord voor de lunch. De snorkelaars hebben een fantastische ervaring gehad en meer dan heerlijk gegeten, vis, krab, aardappels, brood en rijst met heel veel garlic, alles gemaakt op een houtskool vuurtje.
Op de terugvaart wordt er nog verse popcorn gemaakt op de boot. Nu de reisverzekering bellen en de vakantie dokter, alles goed gedaan en morgen bellen welke tabletten ik krijg.
Dan rusten en douchen voordat de groep terug komt. Na het eten drinken we aan de bar wat en kletsen nog wat na, om 22;30 ga ik moe naar bed.
Vrijdag 26-09-2008:
Vannacht heeft het flink gewaaid en is het redelijk afgekoeld, ik heb goed geslapen en om 08:00 is er ontbijt.
Maurice heet maisfrizzels gemaakt, een soort oliebollen van maïsmeel. Om 09:30 gaan we met de truck naar het hospitaal.
Eerst gaan we naar de farmacia voor de tabletten.
We krijgen 21 tabletten voor 7 dagen, het is een doorzichtig zakje van missionpharma uit denmark. Kost meticais 5 ( 15 cent).
Dan op zoek naar de plaats waar we de spuit moeten krijgen.
Na wat rondvragen moeten we achter op het terrein zijn. Er zijn misschien 70 wachtende vrouwen met baby's voor ons maar wij worden als eerste geholpen. De spuit is gratis en we krijgen een herhalingsrecept mee voor thuis.
Dan gaan we te voet naar het internet café. Hier is echter geen stroom en zo gaan we op het terras genieten van een drankje en het uitzicht.
We besluiten om bij complexo Ancora te blijven voor de lunch. We kopen een vogel( 120 met = 3,60 )van een jongen die z'n beste verkoop kunsten laat zien. Ook Carla en Conny komen nog bij de Somaliers en lunchen met ons mee.
Daarna gaan we naar het andere internet café aan de hoofdstraat voor een mailtje naar huis.
We nemen nog een biertje en gaan te voet terug naar de campsite van Tina en Josef, eigenlijk een beetje te ver voor mij.
Als we er bijna zijn, staat het vrouwtje er met de tassen. Nu moet ik de lokale economie stimuleren en koop een tas ( 250 met = 7,50).Dan relaxen in de bar. Twee grote chicliden worden gebracht en als iedereen ze bewonderd heeft, verdwijnen ze de keuken in waar Maurice er een heerlijke maaltijd van maakt.
Na het gebruikelijke afzakkertje gaan we vroeg naar bed.
Zaterdag 27-09-2008:
Om 07:00 vertrekken we naar Bandula, over de N1. John bindt mijn been vast aan de reling en zo moet ik de lange tocht uithouden.
De rit verloopt aardig en de weg is goed, we eten pasta salade aan de kant van de weg en stoppen bij Shoprite voor boodschappen en de farmacia.
Dan door naar de campsite in de buurt van Chimoio.
De douches stellen niet veel voor dus improviseer ik wat met een natte handdoek, nadrogen hoeft niet, het is 43ºC.
We eten in de tuin van de camping, naast het zwembad. Als we gaan afwassen valt de stroom uit.
Als we na het drankje in de bar naar de tent gaan, betrappen we een grote kever die in onze tent zit. John kilt het beest en dan kunnen we gerust gaan slapen.
Zondag 28-09-2008:
Om 05:30 vertrekken we naar Blantyre. Eerst Tete, de grens 750 km. Sommige stukken weg zijn goed, andere uitermate slecht.
Hier is wel veel vrachtverkeer. Het is warm en winderig, een megalange rit. De grens over gaat soepel en dan zijn we in Malawi.
Om 18:45 zijn we in hostellerie de France. We genieten met z'n allen van Coq au vin en baskische kip.
Een toetje en koffie na maken het geheel af. Na een afzakkertje in de huiselijke bar, hup naar bed.
Maandag 29-09-2008:
Uitslapen en om 08:00 ontbijt. Voor het ontbijt genieten we van het uitzicht op het terras.
Het ontbijt in hostellerie de France is een grote verrassing, cereals, croissants, broodjes, omelet, worstjes, toast, jam en fruit. Helemaal geweldig!(zeker omdat het bij de truck te wensen overlaat wat betreft variatie)
Via Zomba (waar we geen tijd hebben om te stoppen) gaan we naar Liwonde.
We zijn op tijd in het park en na een quick lunch gaan we voor de boottocht.
Met z'n allen in de boot en de Shire op. Heerlijk briesje en veel spelende olifanten in het water. We zien waterbokken, neushoorn, krokodil, schilpadden en veel vogels. Een geweldig uitzicht vanaf de boot. We blijven van 13:03 tot 16:30 op het water, waarbij we ook nog vast komen te zitten in de modder.
We zetten de tent op en voor het eten krijgen we uitleg over het hoe en wat van slapen in de bush. We eten rijst met geit, speciaal maar niet lekker.
Met zijn vijven gaan we ook hier op zoek naar de bar, na eentje houden we het voor gezien en gaan met een bewaker terug naar de tenten. Het wordt een hete nacht.
De campsite waar we verblijven is Mvuu Camp
Dinsdag 30-09-2008:
John staat vroeg op voor de game walk, ik ga niet mee, wil m'n knie niet te veel belasten.
Tijdens de walking safari vertelt Samuel heel veel over kleine dingen zoals termieten en dergelijke.
Met de game drive ga ik wel mee, Samuel de gids gaat met ons Liwonde NP in.
We zien wrattenzwijnen, impala, waterbokken, veel olifanten en de zeldzame sabelantilope. We zien ook de schade aangericht door stropers, gras dat verbrand wordt zodat wild in een bepaalde richting loopt.
De stropers krijgen geen boete meer, als ze betrapt worden gaan ze rechtsreeks naar de gevangenis. Afhankelijk van het wild wordt de straf bepaald.
Voor een sabelantilope is dit al gauw 3 jaar. Op de terugweg komen we langs een groep mannen die bij de dode olifant staan.
Dit is het vrouwtje dat we gisteravond op de wal lag. Ze heeft een dik voorbeen dat niet meer te genezen was. Dit heeft ze gekregen door een confrontatie met een mannetjes olifant, ze wou niet paren.
Omdat er niet voldoende leeuwen in dit park zijn, en het daardoor te lang zou duren voordat ze door deze zou worden aangevallen, is in overleg met het gouvernement besloten om haar neer te schieten.
De jagers en andere belangrijke mannen laten zich allemaal fotograferen met de olifant. De punt van de slurf gaat weg en ook het puntje van de staart is eraf, dit om niet de stropers met de olifant geld te laten verdienen.
In eerste instantie zou het vlees verdeeld worden onder de bevolking, maar omdat ze ziek is wordt alles verbrand.
Als we terug zijn in het camp doen we de was en gaan daarna in de bar wachten tot het koeler wordt.
We praten met wat mensen die vanuit Pretoria hier op vakantie zijn. De situatie in Zimbabwe komt ter sprake, hun zoon die er woont, kan voor Zim dollar 250.000.000 nog geen brood kopen
Woensdag 01-10-2008:
We gaan van Liwonde naar Cape Maclear. Er wordt flink aan de weg gewerkt waardoor we heeeeeeeeeel veeeeeeeeeeeel de paden naast de weg moeten gebruiken.
Onderweg proberen we in een supermarkt nog eten te kopen, maar het vlees ligt in zijn eigen vocht te stinken in de “koeling”. We zijn op tijd bij Fat Monkeys en besluiten de camping te laten voor wat het is, we upgraden naar een kamer en dan chillen in de bar met uitzicht op Lake Malawi. Na het eten speelt er een lokale band op het strand, twee jongentjes dansen erbij, kampvuur, drankje en een sterrenhemel. Wat wil je nog meer.
Donderdag 02-10-2008:
Een vrije dag, John gaat snorkelen en naar de visarend kijken.
Hier hebben we wel een discussie over gehad omdat er misschien kans is op bilharzia. Maar je moet ook niet overal spoken zien en achteraf is John blij dat ie geweest is. Het was wonderbaarlijk mooi, zowel onderwater als het voeren van de visarend.
Heeft ook nog mooie foto's opgeleverd. Ik ga met Maurice naar de lokale markt om groenten en fruit te kopen. Een local, Johannes, gaat mee om te vertalen.
Er wordt nog geprobeerd om me een sarong te verkopen, maar het katoen is te dik.
Groenten en fruit kopen is niet zo simpel, er is niet veel en er moet danig onderhandeld worden, ook niet makkelijk met een paar mzungu's erbij.
Terug van de markt ga ik mijn dagboek bijwerken op een bankje aan het strand.
John komt wild enthousiast terug van het snorkelen. De visarenden, die allemaal een naam hebben, komen als de vissers ze roepen. Ze hebben de vissen gevoerd met brood.
We lunchen in de open keuken. Na de lunch spelen we Baoo met een local die ons het spel wil verkopen, helaas we hebben al vanalles gekocht.
In de namiddag gaan we wandelen met Simon en nog 1 local,
we lopen eerst naar de kliniek die door de Schotten is neer gezet, trots worden we door Simon en z'n vriend rondgeleid.
Naast de kliniek ligt het weeshuis waar de weeskinderen van het dorp worden opgevangen. Daarna door naar het missionaris graf en dan door het dorp terug. Veel kinderen hebben een dikke buik van de ondervoeding, raar te bedenken dat bij ons veel kinderen een dikke buik hebben van te veel eten.
Terug van de wandeling spreken we een stel uit Schijndel dat met public transport in Malawi is.
We eten weer lekker vis met kool en rijst, koffie met koekjes op het strand na. Heel vroeg in de ochtend cq nacht begint een bruiloft, zingen, trommelen, we horen van alles. Als we willen mogen we mee, zo hebben ons gisteravond een paar mensen laten weten.
Vrijdag 03-10-2008:
'Morgens is het bruiloftseest nog in volle gang. Al zingend gaan ze door het dorp, ik probeer een glimp op te vangen, maar ik zie ze niet.
We vertrekken naar Lilongwe, de weg is goed en we zijn er voor de middag.
Als we de sleutel van de kamer hebben vraag ik bij de receptie naar een dokter en een taxi.
Met John ga ik naar de privat kliniek in Lilongwe. De hechtingen zijn er zo uit en ik mag weer zwemmen!
Met de taxi terug naar de stad en lunchen bij Nando's, hier is hot ook echt HOT.
We kopen voor het postkantoor op de souvenirs markt een kop, chief todolo. We treffen een stel van de groep en gaan wat drinken op een terras.
Later gaan we met de taxi naar het hotel om ons op te frissen. Met de groep gaan we terug naar de stad om te dineren bij Don Briori's. Lekker gegeten
Zaterdag 04-10-2008:
Weer een lange reisdag van Lilongwe naar de grens en dan via Chipata naar Mfuwe. We komen in Flatdogs camp aan de Luangwa River, tenten opzetten en eten.
“s avonds krijgen we vissite van olifanten en hippo's in ons camp.
Zondag 05-10-2008:
Vroeg in de ochtend krijgen we bezoek van 3 jonge olifanten, rustig ontbijten is er niet bij.
We vertrekken om 06:00 voor een game drive. Halverwege de game drive stoppen we aan het water voor koffie met koekjes. South Luangwa is een schitterend park met veel wild.
Als we het park inkomen zien we een dood nijlpaard, veel dieren hebben hier een lekker buffet aan.
Een volgevreten hyena sleept zich voort over de weg om een rust plekje te zoeken. We gaan terug naar het camp voor een heel uitgebreide lunch.
Dan relaxen tot de night drive.
Om 16:00 start de night drive, de thee vooraf wordt door de crew vergeten. De eerste 2 uur van de drive zien we veel, we speuren en zoeken vanuit de veilige jeep naar wild.
Er moet iets in de bosjes zitten, jeep korter bij de bosjes en dan … een grauw, een bruut en angstaanjagend geluid en een luipaard sprint uit het bosje.
Het duurt een tijdje voordat mijn hart weer op z'n gewone plek zit, goeie genade was dat schrikken.
De rest van de drive zien we heel veel verschillend wild, en afwisselende begroeiing. Het wordt een beetje eentonig maar ineens is daar dat ene luipaard, ze ligt uit te rusten van een kill.
De prooi ligt nog in de greppel en de kudu is vanachter aangevreten. Als we goed kijken zien we ook een foetus liggen, kan zijn dat ze door de stress een spontane bevalling heeft gehad. (zie pagina foto's )
We blijven hier een tijdje kijken. Na de drankjes en popcorn begint de echte night drive, het is echt donker en dat maakt het kijken erg intensief.
Door het zand in mijn ogen knijp ik ze dicht en hierdoor dommel ik af en toe een beetje in. We zien een cevetkat, een hippo en nog wat wild.
Als we terug komen in het camp is er soep.
Ik heb nu echt mijn buik vol van de culinaire escapades van de crew en besluit om in het restaurant te gaan eten.
We bestellen nacho's met beans, bacon en tomato met kaas overbakken, heerlijk. Pas als de bar gesloten wordt gaan we terug naar de tenten en naar bed.
Een paar die nog aan het kampvuur zitten en een wijntje drinken worden iets te luidruchtig. Ik hoor liever het geluid van een hippo.
Dinsdag 07-10-2008:
We gaan om 07:00 op pad met de truck.
Voordat we gaan moet ik nog naar het toiletgebouw en let goed op een groepje olifanten.
Eentje zie ik over het hoofd, ineens ben ik te dichtbij. Javis komt snel met de jeep ertussen en geeft me een behoorlijke kwade blik, ik weet het: echt stom.
We rijden tot 20:00 uur voor we bij bridge camp zijn, tenten opzetten, eten en naar bed.
Ondertussen dat een aantal de maaltijd bereiden hebben anderen een gesprek met de reisleider, de reis steekt niet goed in elkaar en ook andere minpunten worden besproken. Ik krijg ook de balen van die klote truck.
Woensdag 08-10-2008:
We vertrekken om 05:00 met weer een packed lunch.
Om 08:45 zijn we in Lusaka bij Manda Hill waar we snel wat boodschappen doen zodat we de droge packed lunch niet hoeven te eten.
Bij een plasstop zien we een oude man die uit een verder gelegen dorp komt, hem maken we erg bij met alle packed lunches.
Om 20:00 zijn we in Livingstone, Fawlty Towers. We pakken een kamer voor 3 nachten en gaan dan snel onder de douche, iedereen stinkt na zo'n lange dag.
We eten in de tuin onder de mango bomen en bespreken welke activiteiten we gaan doen. Nog ff naar de bar en dan in een echt bed slapen.
Donderdag 09-10-2008:
We slapen uit! John maakt toast voor het ontbijt bij de truck. Na het ontbijt gaan we met de truck naar de Vic Falls aan de Zambia kant.
Helaas moeten we vaststellen dat er wel erg weinig water in de Falls staat.
We lopen ongeveer 2 uur rond en maken foto's. We gaan nog naar de souvenirmarkt, hier vragen ze absurde prijzen, en dan met de truck terug naar het hotel.
Lunchen doen we bij het Africa restaurant tegenover Fawlty Towers.
Ze hebben alleen hoofdgerechten maar wel lekker. Dan nog naar het centrum van de stad, het is hier echt warm.
Op tijd terug worden we om 16:15 opgehaald voor de heli vlucht.
De heli vlucht is echt geweldig, we vliegen door de canyon en eroverheen. Aan de Zimbabwaanse kant is het ook redelijk droog, ook de aanwezige resorts staan hier verlaten erbij.
Na een half uur zijn we dolenthousiast terug en worden we bij ons hotel afgezet. Voor het diner gaan we weet naar het Africa restaurant en bestellen moponi wormen als voorgerecht ( we delen dit met z'n zessen) en een heerlijk hoofdgerecht.
Een lokale band luistert het geheel op. Heel veel zien we niet van de band want in de hele stad is vanaf 18:00 de stroom uitgevallen.
Vrijdag 10-10-2008:
John gaat raften en ik ga met de dames Livingstone in.
We gaan langs de markt en drinken wat op een terrasje. Voordat we gaan lunchen, brengen we eerst de souvenirs terug naar Fawlty Towers. We lunchen bij ZigZag en dan lopen we door naar de shopping mall om wat te kopen voor de lange dag van morgen.
We nemen een taxi terug, de hitte is verschrikkelijk. Terug onder de mango bomen bij Fawlty Towers praten we met Wilma over de slechte staat van de truck, de boeken van Maurice zijn ook bekeken en er is inderdaad te weinig uitgegeven aan de maaltijden, we krijgen pp € 100, = terug uit de maaltijdpot.
Arjen komt er ook bij zitten en aan hem vraag ik voor de 2e keer om het kasboek van de drankpot te mogen inzien.
Dit zal morgen gebeuren (?), Ik vraag hoe het geregeld is met Nisha en Arjen zegt dat hij alles voor haar betaald heeft. We praten nog uitgebreid over de reis en wat er niet goed is gegaan. Dan wachten tot de rafters terug komen.
De rafters zijn 's morgens opgehaald met een busje en krijgen ter plekke een briefing en moeten tekenen voor eigen risico.
Dan worden de vesten en de peddels en de helmen opgehaald. 30 Km raften is super actief en zeer heftig.
Maar wel geweldig, ook de gids Boyd is goed en de hele dag is goed verzorgd van lunch tot en met de dragers die alles over de rotsen dragen.
Na afloop is er een BBQ en dan naar moe maar voldaan naar het hotel.
Zaterdag 11-10-2008:
Om 05:00 ontbijt en packed lunch maken, vertrek om 06:00. Na de eerste 100 km zeeeeer slecht wegdek ( 3 uur) gaan we over op asfalt. En dan stopt de truck er echt mee, de versnellingsbak / koppeling is kapot, de olie loopt eruit.
We wachten, worden niet geïnformeerd en zelfs de meest geduldige van de groep gaat dit op z'n zenuwen. Uiteindelijk komt er een lokale bus waar we bij gepropt worden. We komen rond zes uur in Lusaka in en dan moet alles uit de bus, als alles met bagage en huisraad eruit is worden we naar de camping gebracht.
Daar aangekomen worden we voor de poort gedropt en slepen we de bagage naar de huisjes, hier hebben we 1,5 uur om te douchen en uit te rusten van de ellendige rit.
Om een uur of acht vertrekken we naar de Shopping Mall voor het afscheidsdiner. Het eten is lekker, alleen de lokatie is erg rumoerig, niet echt geschikt voor een afscheidsdiner.
Als we afscheid van de crew genomen hebben krijg ik via een ander groepslid de bonnetjes van de drankpot, zoek het je maar uit.
Nu naar de luchthaven en dan zijn we zondag avond om 20:30 weer THUIS!
Tembo expeditie:
Dit is de organisatie waar Baobab deze reis mee heeft georganiseerd, in onze ogen een zeer budget bedrijf vergeleken met ander expeditie bedrijven.
De truck was een afgedankte leger truck uit Nederland
en vervolgens op Zimbabwe norm omgebouwd tot Overland truck.
De truck was gewoon een gevaar op de weg en het is een kwalijke zaak dat Baobab met zulke organisaties in zee gaat.
Volgens de reis folder waren er enkele lange reis dagen dit bleken er achter af tien te zijn, waarvan gereisd werd van donker tot donker en geen tijd was voor een fatsoenlijke lunch.
Maar desalniettemin was het toch een mooie maar heel vermoeiende reis en we zijn alweer een ervaring rijker bij het uitzoeken van een reis.
4 Landen met ongeveer 6000 km over slechte wegen is toch echt teveel van het goede.
En moet deze reis onmiddellijk aangepast worden.
Wij zijn dan ook van plan de volgende Afrika reis niet meer per groep te reizen
Raportage van het raften gemaakt door Safpar
White Water Rafting On The Zambezi River